Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο με τα βιβλία. Όταν το παίρνουμε για πρώτη φορά στα χέρια μας ίσως το πρώτο πράγμα που κάνουμε αντανακλαστικά είναι να το ανοίξουμε και να μυρίσουμε τις σελίδες του. Κάθε βιβλίο αναδύει ένα ιδιαίτερο άρωμα, το οποίο σύμφωνα με τους συντηρητές μπορεί να «πει» πολλά για την ιστορία του βιβλίου, για το πώς, πότε και πού ήταν φυλαγμένο.

Η μόδα στα ρούχα φέτος είναι εμπνευσμένη από τις βικτωριανές ταπετσαρίες. Φωτεινά χρώματα και πυκνά λουλουδάτα μοτίβα. Ευτυχώς δεν έφεραν μαζί τους και τις τεχνικές με τις οποίες φτιάχνονταν.

Σήμερα κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξη των ατόμων και όλοι οι επιστήμονες έχουν αντιληφθεί ότι η ατομική δόμηση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των φυσικών επιστημών και τη βάση των τεχνολογικών εξελίξεων. Παρόλα αυτά, οι ιδέες μας για το τι είναι ένα άτομο είναι εκπληκτικά πρόσφατες. Με την πάροδο του χρόνου, μια σειρά από επιστήμονες πρόσθεταν από ένα κομμάτι για να ολοκληρωθεί η σημερινή φανταστική εικόνα και η κομψή αντίληψη της ατομικής θεωρίας.

Το ατομικό πρότυπο του Bohr είναι πιθανώς το μοντέλο με το οποίο είστε πιο εξοικειωμένοι, δεδομένου ότι εξακολουθεί να είναι το μοντέλο του ατόμου που βλέπουμε πιο συχνά, παρόλο που δεν ισχύει σήμερα. Σημαντικός στη δημιουργία παρανοήσεων είναι και ο ρόλος των σχολικών βιβλίων. Η αφηρημένη και συμβολική φύση των κβαντομηχανικών εννοιών αλλά και η προσπάθεια για απλοποίησή τους, καθιστούν το έδαφος πρόσφορο για παρανοήσεις.

Και όμως υπάρχει! Φυσικά δεν πρόκειται για το συνηθισμένο κλασσικό χιόνι που όλοι γνωρίζουμε. Το θαλάσσιο "χιόνι" ονομάστηκε έτσι από τους Suzuki και Kato το 1953, όταν παρατήρησαν από ειδικό υποβρύχιο θάλαμο συσσωματώματα σωματιδιακού υλικού στη θάλασσα.