Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο με τα βιβλία. Όταν το παίρνουμε για πρώτη φορά στα χέρια μας ίσως το πρώτο πράγμα που κάνουμε αντανακλαστικά είναι να το ανοίξουμε και να μυρίσουμε τις σελίδες του. Κάθε βιβλίο αναδύει ένα ιδιαίτερο άρωμα, το οποίο σύμφωνα με τους συντηρητές μπορεί να «πει» πολλά για την ιστορία του βιβλίου, για το πώς, πότε και πού ήταν φυλαγμένο.
Σίγουρα το έχετε δει σε πολλές αστυνομικές τηλεοπτικές σειρές. Όταν οι πρωταγωνιστές – εγκληματολόγοι μας καλούνται στο τόπο ενός εγκλήματος, ψεκάζουν σε διάφορα σημεία και αμέσως εμφανίζεται μία μπλε λάμψη, και φυσικά εμείς ξέρουμε ότι εκεί...υπήρχε αίμα (ντουμ ντουμ ντουμ). Ο δολοφόνος μπορεί να νομίζει ότι ξεφορτώθηκε το θύμα του και να καθάρισε το αίμα από τις επιφάνειες. Όμως, τίποτα δεν εξαφανίζεται χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος!
Έχω την εντύπωση πως φέτος χωριστήκαμε σε δύο είδη ανθρώπων. Σε αυτούς που αρρωστήσαμε από τον ιό της γρίπης και σε κάποιους λιγότερους που δεν αρρώστησαν... ακόμη!
Κυρίες και κύριοι, το βραβείο Guinness για την πιο πικρή ουσία του κόσμου πηγαίνει στο βενζοϊκό δενατόνιο. Σίγουρα, αν ήταν εδώ θα ήθελε να ευχαριστήσει τους συγγενείς της, που προφανώς είναι η οικογένεια Lannister και τον φίλο της, τον Hitler.
Κάναμε το άναμμα της φωτιάς παιχνιδάκι. Οι πρόγονοί μας θα ήταν περήφανοι!
Το σώμα μας χρειάζεται διαφορετικούς τύπους αμινοξέων για να λειτουργήσει σωστά.
Όταν μιλάμε για υπολογιστές, έχουμε στο μυαλό μας τα τσιπ πυριτίου και το δυαδικό σύστημα 0-1. Τι θα γινόταν αν την πληροφορία κρατούσαν οργανικά μόρια, όπως το DNA; Θα μπορούσαν οργανικοί "υπολογιστές" να κάνουν υπολογισμούς ακόμα και στο σώμα μας;
Η αποτελεσματικότητα πολλών φαρμάκων εξαρτάται και από την ικανότητα απορρόφησής τους από τους βλεννογόνους του σώματός μας και για να εξεταστεί είναι πολλές αναπόφευκτες οι δοκιμές σε πειραματόζωα.
Είναι χημικές ενώσεις που αν και είναι στην καθημερινότητά μας και συχνά τις παραβλέπουμε, επηρέασαν την εξέλιξη του σύγχρονου κόσμου.
Η διαδικασία αυτοελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων απαιτεί ενέργεια, μεγάλο ποσοστό της οποίας παράγεται από τη γλυκόζη που προέρχεται από τα φαγητά που τρώμε.