Η χρυσή ηλικία για κάθε αθλητή είναι όταν συνδυάζει στο μέγιστο φυσική κατάσταση, τεχνική και στρατηγική. Και για τα περισσότερα αθλήματα αυτή η ηλικία είναι κάπου στα μέσα των 20 με αρχές των 30. Γιατί όμως πέφτει η απόδοση μας με τα χρόνια και πώς μπορούμε να την παρατείνουμε;

Η επιστήμη εξηγεί πώς γίνεται η προσπάθεια των εναλλακτικών να ξεφύγουν από το mainstream καταλήγει να γίνεται το νέο mainstream.

Σήμερα κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξη των ατόμων και όλοι οι επιστήμονες έχουν αντιληφθεί ότι η ατομική δόμηση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των φυσικών επιστημών και τη βάση των τεχνολογικών εξελίξεων. Παρόλα αυτά, οι ιδέες μας για το τι είναι ένα άτομο είναι εκπληκτικά πρόσφατες. Με την πάροδο του χρόνου, μια σειρά από επιστήμονες πρόσθεταν από ένα κομμάτι για να ολοκληρωθεί η σημερινή φανταστική εικόνα και η κομψή αντίληψη της ατομικής θεωρίας.

Το ατομικό πρότυπο του Bohr είναι πιθανώς το μοντέλο με το οποίο είστε πιο εξοικειωμένοι, δεδομένου ότι εξακολουθεί να είναι το μοντέλο του ατόμου που βλέπουμε πιο συχνά, παρόλο που δεν ισχύει σήμερα. Σημαντικός στη δημιουργία παρανοήσεων είναι και ο ρόλος των σχολικών βιβλίων. Η αφηρημένη και συμβολική φύση των κβαντομηχανικών εννοιών αλλά και η προσπάθεια για απλοποίησή τους, καθιστούν το έδαφος πρόσφορο για παρανοήσεις.

Οι πίνακες ζωγραφικής, όπως και τα έπιπλα, έχουν συχνά επικάλυψη βερνικιού. Το βερνίκι τους θωρακίζει και αποτελεί μια ασπίδα προστασίας από το περιβάλλον στο οποίο εκτίθενται. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, το βερνίκι κιτρινίζει και τα χρώματα χάνουν τη λάμψη και τον αυθεντικό τους τόνο.