Μπορεί να νομίζετε ότι έχετε διαλέξει τους φίλους σας από τα κοινά αστεία και μέσω τυχαίων συναντήσεων, αλλά η επιστήμη δείχνει ότι η γενετική μπορεί να έχει παίξει μεγάλο ρόλο.

τα φιλαράκια

Ερευνητές ανέλυσαν σχεδόν 450.000 μονονουκλεοτιδικούς πολυμορφισμούς (SNPs) από περίπου 2.000 ανθρώπους.

Κοιτώντας κατά μήκος ολόκληρο το γονιδίωμα, διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, περίπου στο 1%, είμαστε γενετικά παρόμοιοι με τους φίλους μας. Έχουμε περισσότερο κοινό DNA με τους ανθρώπους που επιλέξαμε ως φίλους σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Το 1% μπορεί να σας ακούγεται μικρό, αλλά για τους γενετιστές είναι ένας σημαντικός αριθμός. Δηλαδή, φίλοι χωρίς καμία βιολογική σχέση έχουν τόσο μεγάλη γενετική ομοιότητα όσο έχουν τα τέταρτα ξαδέρφια ή άνθρωποι που μοιράζονται κάποιον προ-προ -προπάππου.

Μερικά από τα πιο κοινά γονίδια μεταξύ φίλων είναι αυτά της όσφρησης. Ένας πιθανός λόγος είναι ότι η αίσθηση της όσφρησης μας ελκύει σε παρόμοια περιβάλλοντα. Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν το άρωμα του καφέ, για παράδειγμα, μπορεί να συχνάζουν σε καφετέριες, παρέχοντας μια ευκαιρία να κάνουν φίλους με παρόμοιο ενδιαφέρον.

Το αντίθετο ισχύει για γονίδια που ελέγχουν την ανοσία. Μεταξύ τους οι φίλοι έχουν διαφορετικό ανοσοποιητικό σύστημα έναντι διαφόρων ασθενειών. Η ανομοιότητα μεταξύ των γονιδίων του ανοσοποιητικού συστήματος παρατηρείται επίσης και σε συζύγους. Σκεφτείτε για παράδειγμα αν αρρωσταίνατε θα ήταν ωραία ο φίλος σας να είχε ανοσία στο συγκεκριμένο μικρόβιο και έτσι θα μπορούσε να σας φροντίσει μέχρι να αναρρώσετε. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να αντανακλά ένα εξελικτικό πλεονέκτημα των ζευγαριών ώστε να αντέχουν σε ένα ευρύτερο φάσμα λοιμώξεων, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα επιδημιών.

Ενδιαφέρον είναι ότι, το μείζον σύμπλοκο ιστοσυμβατότητας (MHC) εμπλέκεται στο ανοσοποιητικό σύστημα όσο και στη μυρωδιά του σώματος. Πιο απλά, η μυρωδιά κάποιου με διαφορετικό ανοσοποιητικό από το δικό μας μας είναι πιο ελκυστική. Εξελικτικά αυτό μπορεί να μας βοηθάει ώστε να κάνουμε υγιείς απογόνους.

Μια άλλη εκπληκτική ανακάλυψη ήταν ότι τα εν λόγω γονίδια που ομοιάζουν ανάμεσα σε φίλους, φαίνεται ότι εξελίσσονται και πιο γρήγορα. Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί η ανθρώπινη εξέλιξη έχει επιταχυνθεί τόσο τα τελευταία 30.000 χρόνια, και δείχνει ότι το κοινωνικό περιβάλλον αποτελεί μια εξελικτική δύναμη.

Οι άνθρωποι είναι ένα από τα λίγα είδη που δημιουργούν μακροπρόθεσμες, μη-αναπαραγωγικές σχέσεις με τα άλλα μέλη του είδους τους. Ο ρόλος του συνεταιρισμού είναι σημαντικός. Δίνει την επιτυχία στο είδος μας.

 

--

Πηγές:

  1. Christakis, Nicholas A., and James H. Fowler. "Friendship and natural selection." Proceedings of the National Academy of Sciences 111.Supplement 3 (2014): 10796-10801.
  2. Fowler, James H., Jaime E. Settle, and Nicholas A. Christakis. "Correlated genotypes in friendship networks." Proceedings of the National Academy of Sciences 108.5 (2011): 1993-1997.