Γιατί θεωρείται η δίδυμη αδερφή μας;
Η Αφροδίτη και η Γη έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος, ίδια μάζα και είναι φτιαγμένες από τα ίδια υλικά. Υπάρχει η επιστημονική άποψη ότι σχηματίστηκαν περίπου την ίδια χρονική περίοδο, πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Αλλά οι ομοιότητες σταματούν εδώ.
Η Γη είναι ένας πανέμορφος πλανήτης, μια όαση, υπάρχει παντού νερό και ζωή. Αντίθετα, η Αφροδίτη δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την Κόλαση!
Η επιφάνεια της είναι καυτή, αγγίζοντας τους 470 oC, η ατμόσφαιρα αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, η επιφανειακή πίεση είναι περίπου 90 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης, ικανή να συνθλίψει αυτοκίνητο και σαν να μην έφταναν αυτά βρέχει και θειικό οξύ.
Η Γη και η Αφροδίτη δε θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές, γιατί λοιπόν ονομάζονται δίδυμοι πλανήτες; Τι συνέβη; Και γιατί η Αφροδίτη θα μοιάζει παράδεισος μπροστά στο μέλλον της Γης. Πότε τα μονοπάτια των διδύμων θα γίνουν ξανά ένα...;!
Υπόθεση: Η Αφροδίτη και η Γη είναι δίδυμα που χωρίστηκαν στη γέννα
Αρχικά η Γη και η Αφροδίτη έμοιαζαν πάρα πολύ. Ήταν σχεδόν πανομοιότυπες. Ενδέχεται η Αφροδίτη να φιλοξενούσε κάποτε και ζωή. Όμως, ένα γεγονός θα τις αναγκάσει να πάρουν δύο εντελώς διαφορετικά μονοπάτια, δίνοντας τη τόσο διαφορετική σημερινή τους μορφή.
Εκατοντάδες νέοι πλανήτες αρχίζουν να παίρνουν μορφή γύρω από τον Ήλιο. Ανάμεσά του τα μωρά Αφροδίτη και Γη. Καθώς οι πλανήτες κινούνται με διαφορετικές ταχύτητες, κατευθύνσεις και τροχιές είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή να συγκρουστούν. Όταν δύο πλανήτες συγκρούονται γίνονται ένας. Η σύγκρουση είναι βίαιη, απελευθερώνοντας τεράστια ποσότητα ενέργειας. Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα, η Γη και η Αφροδίτη θα συγκρουστούν με δυο διαφορετικούς πλανήτες. Οι συγκρούσεις, όμως, θα προκαλέσουν μια σειρά από εντελώς διαφορετικά γεγονότα για τον κάθε πλανήτη.
Η σύγκρουση της Γης
Η Γη συγκρούεται με ένα αντικείμενο και η σύγκρουση θα της αφήσει μια γρήγορη περιστροφική κίνηση. Καθώς περιστρέφεται ο πυρήνας δημιουργεί ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο γύρω από τον πλανήτη, το οποίο προστατεύει τη Γη από την ηλιακή ακτινοβολία. Επίσης, η Γη σχηματίστηκε μακριά από τον ήλιο, παραμένοντας αρκετά δροσερή ώστε να κρατήσει τους ωκεανούς της από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση μας και ρυθμίζουν επίσης το κλήμα της Γης .
Ένας πολύ σημαντικός ρυθμιστής των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα είναι τα κοράλλια, τα οποία παίρνουν το ασβέστιο και το ανθρακικό από το θαλασσινό νερό και τα συνδυάζουν δημιουργώντας ανθρακικό ασβέστιο. Υπάρχουν πάνω από 70 εκατομμύρια δισεκατομμύρια τόνοι άνθρακα κλειδωμένοι σε ανθρακικά πετρώματα.
Η σύγκρουση της Αφροδίτης
Αντίθετα, υπάρχει η θεωρία ότι όταν η Αφροδίτη συγκρουστεί με έναν άλλο πλανήτη και η σύγκρουση θα είναι τόσο δυνατή πού θα αλλάξει την περιστροφική της κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η σύγκρουση την αφήνει να κινείται αντίθετα και αργά, 243 φορές πιο αργά από τη Γη. Η περιστροφική ταχύτητα δεν αρκεί για να δημιουργήσει ο πυρήνας αντίστοιχο μαγνητικό πεδίο με αυτό της Γης. Έτσι, δεν μπορεί να προστατευτεί από τα σωματίδια που εκτοξεύονται από τον Ήλιο.
Επιπλέον, η Αφροδίτη βρίσκεται στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, είναι 42 εκατομμύρια χιλιόμετρα πιο κοντά στον Ήλιο, κάνοντας την ακόμα πιο ευάλωτη. Η θερμοκρασία της θα αρχίσει να αυξάνεται αναγκάζοντας τους ωκεανούς να εξατμιστούν και να σχηματίζουν σύννεφα που καλύπτουν την επιφάνεια του πλανήτη παγιδεύοντας την θερμοκρασία του ήλιου. Η θερμοκρασία στη επιφάνεια αυξάνεται κι άλλο. Στη συνέχεια, καθώς η Αφροδίτη δεν έχει ισχυρό μαγνητικό πεδίο, ο ηλιακός άνεμος απομακρύνει τα σύννεφα στην ατμόσφαιρα.
Η Αφροδίτη έχει αποξεραθεί, όμως τα πράγματα θα χειροτερέψουν κι άλλο. Είναι γεμάτη με ηφαίστεια, τα οποία μαζί με τη λάβα, βγάζουν στην ατμόσφαιρα τεράστιες ποσότητες αερίων, όπως διοξείδιο του άνθρακα, τα οποία παγιδεύουν τη θερμότητα του Ήλιου. Η θερμοκρασία αυξάνεται σταδιακά, φτάνοντας σήμερα στους 470 oC. Τρισεκατομμύρια τόνοι αερίου προκαλούν τεράστια πίεση. Πάνω από το πυκνό στρώμα CO², βρίσκονται σύννεφα που αποτελούνται από διοξείδιο του θείου και σταγόνες θειικού οξέος. Ωστόσο, αυτή η βροχή δεν φτάνει ποτέ στο έδαφος. Οι υψηλές θερμοκρασίες εξατμίζουν τις σταγόνες θειικού οξέος, προκαλώντας τους να ξαναγίνουν σύννεφα. Επίσης, μέταλλα όπως το βισμούθιο και ο μόλυβδος που έχουν λιώσει, εξατμίζονται στην ατμόσφαιρα όπου κρυώνουν και τελικά πέφτουν σαν χιόνι πάνω στα βουνά.
Όσο ακραίες και αν μας ακούγονται τώρα οι συνθήκες που επικρατούν στην Αφροδίτη, στο μέλλον όλα δείχνουν ότι η Γη θα έχει την ίδια μοίρα και χειρότερη με τη δίδυμη αδερφή.
Υπάρχει ημερομηνία λήξης της Γης και εξαρτάται από την εξέλιξη του Ήλιου
Από τη στιγμή της γέννησης του ο Ήλιος γίνεται με τα χρόνια όλο και πιο καυτός. Σε 1,1 δισεκατομμύρια έτη, ο Ήλιος θα είναι 10% πιο καυτός από ότι είναι σήμερα. Οι ωκεανοί θα αρχίσουν να εξατμίζονται και να δημιουργούν πυκνά σύννεφα που θα καλύπτουν την επιφάνεια, τα οποία θα δεσμεύουν περισσότερη θερμότητα. Περισσότερη θερμότητα προκαλεί περισσότερη εξάτμιση άρα ακόμα πιο πυκνά σύννεφα. Όμως, σε αντίθεση με την Αφροδίτη που έφτασε μέχρι του 470 oC, η θερμοκρασία της Γης θα ανέβει πολύ περισσότερο. Το μαγνητικό πεδίο της Γης που μέχρι εκείνη τη στιγμή μας προστάτευε, τώρα θα μας καταστρέψει. Αυτός ο τεράστιος όγκος υδρατμών τώρα θα πιέζεται προς την επιφάνεια, φτάνοντας την επιφανειακή πίεση στα ύψη, 270 φορές μεγαλύτερη από ότι είναι σήμερα. Το νερό που έδινε ζωή στο πλανήτη θα γίνει εχθρός μας. Σε 1,3 δισεκατομμύρια χρόνια η γη θα φτάσει τους 3,300 βαθμούς. Η γη θα βράζει. Σε τέτοιες συνθήκες δε θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε.
Υπάρχει ελπίδα επιβίωσης
Ο πρώτος τρόπος είναι να έχουμε προλάβει να μεταναστεύσουμε σε άλλους πλανήτες.
Ο δεύτερος είναι απλά να μετακινήσουμε τη Γη λίγο πιο μακριά από τον ήλιο. Ναι, καλά ακούσατε. Σε συζητήσεις που έχουν γίνει υπάρχουν επιστήμονες που λένε ότι με το σχεδιασμό κατάλληλης τεχνολογίας η μετακίνηση της γης είναι θεωρητικά εφικτή.
Η σκέψη είναι ότι καθώς τα αντικείμενα ανταλλάσσουν βαρυτική ενέργεια, κινούνται μέσα ή έξω στο ηλιακό σύστημα. Όποτε, μπορούν να δημιουργηθούν μηχανικά συστήματα που θα κατευθύνουν μεγάλους αστεροειδείς και κομήτες κοντά στη γη, αλλά χωρίς να τη χτυπήσουν. Η βαρύτητα αυτών των μεγάλων αντικειμένων θα άλλαζε αργά την τροχιά μας.
Όλα αυτά βέβαια παραμένουν θεωρητικές συζητήσεις. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να προσέχουμε όσο καλύτερα γίνεται τον πλανήτη μας. Εξαρτάται η επιβίωσή μας.
