Πείραμα voodoο ανέδειξε τη σχέση της επιθετικότητας και των χαμηλών επιπέδων γλυκόζης

Πρόσφατα, έχει τεκμηριωθεί πως οι άνθρωποι γινόμαστε περισσότεροι επιθετικοί προς τους ανθρώπους που συναντάμε στην καθημερινότητα μας όπως η οικογένειά μας, οι ερωτικοί μας σύντροφοι, οι φίλοι ή ακόμη και οι συνάδελφοί μας. Η βία που ασκούμε προς τους ανθρώπους που αγαπάμε μπορεί να είναι αποτέλεσμα στιγμιαίας απόκλισης από τον αυτοέλεγχο του καθενός.

Η διαδικασία αυτοελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων απαιτεί ενέργεια, μεγάλο ποσοστό της οποίας παράγεται από τη γλυκόζη που προέρχεται από τα φαγητά που τρώμε.

Για την ανάδειξη πιθανής σχέσης ανάμεσα στα επίπεδα της γλυκόζης και στην έκφραση της επιθετικότητας διενεργήθηκε ένα παράξενο πείραμα. Μετρήθηκαν τα επίπεδα γλυκόζης σε 107 παντρεμένα ζευγάρια για 21 ημέρες. Για να μετρηθούν οι επιθετικές παρορμήσεις, οι συμμετέχοντες έριχναν κάθε νύχτα από 0-51 καρφίτσες σε μια voodoo κούκλα που παρίστανε τον/την σύζυγο ανάλογα με το πόσο θυμωμένος/η ένιωθε απέναντι στον/ην σύντροφο.

Μετά από 21 ημέρες, οι συμμετέχοντες γύρισαν στο εργαστήριο για να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση της επιθετικής τους συμπεριφοράς. Τους εξήγησαν πως θα διαγωνίζονταν με τον/ην σύντροφο σε ένα παιχνίδι που για να το κερδίσουν θα έπρεπε να πατήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα ένα κουμπί όταν θα έβλεπαν στην οθόνη του υπολογιστή ένα τετράγωνο να γίνεται κόκκινο. Ο νικητής θα μπορούσε να υποβάλλει τον ηττημένο σε έναν δύνατο θόρυβο που θα άκουγε μέσω ακουστικών. Ο θόρυβος ήταν ήχοι που οι περισσότεροι άνθρωποι μισούν όπως το τρίξιμο των δοντιών και οι σειρήνες ενός ασθενοφόρου. Τα επίπεδα θορύβου κυμαινόταν από 60 dB (επίπεδο 1) έως 105 dB (επίπεδο 10). Ο νικητής επίσης, εκτός απο την ένταση, θα αποφάσιζε τον χρόνο που ο ηττημένος θα άκουγε τον θόρυβο. Στην πραγματικότητα βέβαια οι συμμετέχοντες έπαιζαν εναντίον του υπολογιστή και όχι εναντίον του/της συντρόφου, κάτι που υποψιάστηκαν μόνο 3 (1%) από τους συνολικά 214 συμμετέχοντες.

Τα αποτελέσματα του πειράματος αυτού έδειξαν πως τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης μπορούν να προβλέψουν περισσότερες επιθετικές παρορμήσεις όταν μετρήθηκαν οι καρφίτσες που καρφώθηκαν στην voodoo κούκλα που παρίστανε τον/την σύντροφο και επίσης πως τα χαμηλά επίπεδα της γλυκόζης μπορούν να προβλέψουν μελλοντική επιθετική συμπεριφορά, μετρώντας τη χρονική διάρκεια υποβολής του/της συντρόφου σε δυσάρεστους ήχους.
Διαπιστώθηκε επίσης μια σύνδεση μεταξύ των επιθετικών παρορμήσεων και της επιθετικής συμπεριφοράς.

Συνεπώς, κατέληξαν πως τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης προβλέπουν τις επιθετικές παρορμήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους καταλήγουν σε επιθετική συμπεριφορά. 

Συμπερασματικά, τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στη βία μεταξύ των συντρόφων.

Τουλάχιστον αυτό εξήχθη ως συμπέρασμα όταν η Βιολογία μπερδεύτηκε με την ψυχολογία!

--

Πηγές:

Deborah South Richardson. Everyday Aggression Takes Many Forms. Current Directions in Psychological Science. 23 (3): 220-224. 2014

Brad J. Bushman. Low glucose relates to greater aggression in married couples. Proc Natl Acad Sci USA. 111(17):6254–6257. 2014