Πρόκειται για οζίδια του μαγγανίου και παρόμοια έχουν βρεθεί σε όλους τους ωκεανούς, πιο συχνά στον Ειρηνικό. Σχηματίζονται από στοιβάδες μετάλλων που χτίζονται αργά η μία πάνω στην άλλη και κρυσταλλοποιούνται γύρω από έναν πυρήνα, που μπορεί να είναι ένα απολίθωμα, ένας βράχος ή θραύσμα από άλλο οζίδιο.
Αυτά που βρέθηκαν τώρα βρίσκονται κάπου μερικές εκατοντάδες μίλια ανατολικά των Μπαρμπάντος και σε βάθος 5.000-5.500 μέτρων.
Πόσων ετών είναι;
Υπολογίζεται ότι είναι 10 εκατομμυρίων ετών, αφού αναπτύσσονται πολύ αργά, μόλις 1 εκατοστό ανά 1 εκατομμύριο χρόνια.
Από που προέρχονται;
Άγνωστη παραμένει η προέλευση αυτών των οζιδίων. Πολλοί προτείνουν ότι σχηματίστηκαν σε θαλάσσιες θερμές πηγές λόγω περίσσειας μετάλλου στους ωκεανούς, εκεί δηλαδή που ευνοούνται οι χημικές αντιδράσεις με τη βοήθεια των μικροβίων. Συνήθως το σχήμα τους μοιάζει με την πατούσα της αγελάδας αλλά τα συγκεκριμένα, για ένα περίεργο λόγο, είναι αρκετά στρογγυλά.
Από τη δεκαετία του '70 οι επιστήμονες κατάλαβαν ότι τέτοια οζίδια μπορούν να αποτελέσουν πηγή σπάνιων μετάλλων όπως νικέλιο, χαλκό και κοβάλτιο που συγκρατούνται μαζί με το μαγγάνιο. Εγκαταλήφθηκαν όμως λόγω της δυσκολίας εξόρυξης των θαλασσών αλλά και επειδή είχαν βρεθεί εναλλακτικές πηγές.
Όμως πέρα από πηγή σπάνιων μετάλλων, μπορούν να προσφέρουν στοιχεία για το πώς μεταβλήθηκε το κλίμα της Γης αυτά τα χρόνια.
Ο αρχικός στόχος των ερευνητών επίσης επετεύχθη. Ήθελαν να μελετήσουν αν η ηφαιστειακή οροσειρά που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο ηπείρους αποτέλεσε εμπόδιο για τη ζωή στο βυθό. Εντόπισαν θαλάσσια όντα που ζούσαν σε πολύ μεγάλα βάθη, από τα μεγαλύτερα που έχουν ερευνηθεί ως τώρα, ενώ παράλληλα γεωλόγοι κατέγραφαν την τοπογραφία του θαλάσσιου βυθού και των τεκτονικών πλακών.
--
Πηγή:
Looking for deep-sea animals – and finding manganese nodules. 16.01.2015 (geomar.de)
