Οι επιστήμονες παρατήρησαν μια ξαφνική έκρηξη στη ποικιλομορφία των ορυκτών του πλανήτη μας η οποία δε θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι.

 Simonkolleite - an anthropogenic mineral
Αυτό το γεγονός ενισχύει την άποψη ότι πλέον έχουν αλλάξει γεωλογική εποχή και είμαστε στην αυγή της Ανθρωποκαίνου εποχής (Anthropocene).

Σε μια μελέτη του 2017 βρέθηκε ότι σημειώθηκε μια απίστευτη έξαρση νέων ορυκτών κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης που οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου διαφοροποίηση των κρυστάλλων στη Γη, ξεπερνώντας ακόμα και το Μεγάλο Οξειδωτικό Συμβάν (Great Oxidation Event) 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Η ξαφνική αυτή αύξηση ορυκτών είναι τόσο μεγάλη αλλά και τόσο ταχεία που χρειάστηκε μόλις 200 χρόνια. Αυτό σε σύγκριση με την ηλικία της Γης (4,5 δισεκατομμύρια χρόνια) ισοδυναμεί με ένα βλεφάρισμά μας.

Από τα 5.208 ορυκτά που ανέλυσαν οι επιστήμονες, όπως είναι επίσημα καταγεγραμμένα από την Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση (International Mineralogical Association), βρήκαν ότι τα 208 δε θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε η ανθρώπινη δραστηριότητα.

Τεχνητά ορυκτά όπως το chalconatronite, μια ανθρακική ένωση του χαλκού που κρυσταλλοποιείται σαν φωτεινό πρασινωπό μπλε βρέθηκε σε αρχαία αιγυπτιακά χάλκινα αντικείμενα, και το andersonite, ένα ορυκτό με ουράνιο, με φθορίζουσα πράσινη ή κίτρινη λάμψη σχηματίστηκε στα τοιχώματα των σηράγγων των ορυχείων.

Το μπρονζέ abhurite ανακαλύφθηκε στο ναυάγιο του πλοίου SS Cheerful, που βυθίστηκε στην ακτή της Κορνουάλης, το 1885 και σχηματίστηκε μόνο και μόνο επειδή έγινε μια χημική αντίδραση ανάμεσα στο θαλασσινό αλάτι και στις βυθισμένες ράβδους κασσίτερου που μετέφερε το πλοίο.

Τα περισσότερα από τα 208 ανόργανα στοιχεία που προκλήθηκαν από την εξόρυξη. 6 εντοπίστηκαν στα τοιχώματα των χυτηρίων, 3 σε ένα σύστημα γεωθερμικών σωληνώσεων και 4 σε προϊστορικά σημεία θυσιών με καύση στα Αυστριακά βουνά.

Στους χώρους ταφής απορριμάτων μπορεί επίσης να σχηματίζονται νέα από τις πεταμένες παλιές μπαταρίες, τα τσιπ πυριτίου και τις ηλεκτρικές συσκευές.

Στις τηλεοράσεις χρησιμοποιούνται πολλών ειδών φωσφορικών ενώσεων, μαγνητών και άλλων τέτοιων υλικών. Αν αυτά ενυδατωθούν και οξειδωθούν, όπως συμβαίνει όταν εναποτίθενται αυτά τα υλικά στο περιβάλλον, αρχίζουν να σχηματίζουν ένα σωρό νέα εξωτικά υλικά. Στη μελέτη τους δεν συμπεριέλαβαν υλικά που επίτηδες δημιούργησε ο άνθρωπος για χρήση, όπως τους μαγνήτες, τις μπαταρίες και άλλους συνθετικούς πολύτιμους λίθους αλλά τα παράγωγά τους, καθώς η έννοια του "ορυκτού" είναι ότι πρέπει να δημιουργηθεί από τη φύση.

Το Μεγάλο Οξειδωτικό Συμβάν προκάλεσε κορεσμό της ατμόσφαιρας της Γης με οξυγόνο, χάρη στα φωτοσυνθετικά βακτήρια και τα ορυκτά στην επιφάνεια της Γης αυξήθηκαν από 2.000 μορφές σε περισσότερες από 4.000. Παρόλο που αυτό το γεγονός τότε προκάλεσε την εμφάνιση των 2/3 των γνωστών σε μας ορυκτών, έγινε σταδιακά και δεν είναι τίποτα με αυτό που συνέβη τώρα σε μόλις 2 αιώνες.

Οι Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αυτή η άνευ προηγουμένου γένεση νέων ορυκτών, δηλαδή ανόργανων ενώσεων, σε αυτό τον ταχύτατο ρυθμό είναι ένα ξεκάθαρος δείκτης ότι η Γη αλλάζει γεωλογική εποχή.

Η εποχή της Ανθρωποκαίνου δεν έχει επισήμως αναγνωριστεί από τη Διεθνή Επιτροπή Στρωματογραφίας (International Commission on Stratigraphy), αλλά οι επιστήμονες το συζητούν εδώ και χρόνια ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη ήταν τόσο δραματική, που πλέον φαίνεται και στα επιφανειακά ιζηματογενή στρώματα της Γης.

Άλλες θεωρίες που υποστηρίζουν την αλλαγή γεωλογικής εποχής θέλουν τους ανθρώπους να παρέκαμψαν 11.700 χρόνια από την Ολόκαινο εποχή (Holocene) το 1950, όταν δημιούργησαν ένα νέο στρώμα στην επιφάνεια της Γης με τις πυρηνικές δοκιμές. Ενώ άλλες λένε ότι ξεκίνησε το 1610 από τη δραματική πτώση του ατμοσφαιρικού CO2, που πυροδοτήθηκε από την άφιξη των Ευρωπαίων στην Αμερική και καταγράφηκε στον παγωμένο πυρήνα της Ανταρκτικής. 

Αυτά τα στρώματα που προκαλέσαμε θα βρίσκονται στη Γη για πάντα και θα είναι το σημάδι μας που κάνει τον καιρό μας διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στα προηγούμενα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

--

Πηγές:

  1. Smith, B. D., & Zeder, M. A. (2013). The onset of the Anthropocene. Anthropocene4, 8-13.
  2. Hazen, R. M., Grew, E. S., Origlieri, M. J., & Downs, R. T. (2017). On the mineralogy of the “Anthropocene Epoch”. American Mineralogist102(3), 595-611.
  3. Lewis, S. L., & Maslin, M. A. (2015). Defining the anthropocene. Nature519(7542), 171.