Έχουμε προαναφέρει πως ο διαχωρισμός των φύλων (αρσενικό και θηλυκό) προσφέρει εξελικτικά οφέλη που ευνοούν την εδραίωση της οικοθέσης των οργανισμών και προάγουν την μείωση του ανταγωνισμού, ενδοειδικού και διαειδικού.
Οι οργανισμοί στο ζωικό βασίλειο ποικίλουν από άποψη πολυπλοκότητας. Αυτό συνεπάγεται ποικιλία στον αριθμό των κυττάρων, στον τρόπο θρέψης, στις στρατηγικές επιβίωσης όπως επίσης και στον τρόπο αναπαραγωγής.
Συγκεκριμένα ο άνθρωπος είναι ένα από τα πιο αρμοστά είδη λόγω της ευφυούς ικανότητάς του να προσαρμόζεται στην αλλαγή. Σε αυτή την ικανότητα προσαρμογής στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον, βοήθησε φυσικά και το γεγονός του διαχωρισμού των φύλλων και η ικανότητα εγγενούς αναπαραγωγής.
Εγγενής αναπαραγωγή (σε αντίθεση με την αγενή) σημαίνει δημιουργία απογόνων που διαθέτουν το γενετικό υλικό δύο γονέων. Σε τι μας ωφελεί όμως αυτό;
Είναι απλό, η εγγενής αναπαραγωγή, δηλαδή η συμμετοχή των δύο φύλων στη διαδικασία της αναπαραγωγής, προσφέρει το πλεονέκτημα της δημιουργίας ενός οργανισμού από δύο γαμέτες. Με λίγα λόγια μεγαλύτερη ποικιλία γενετικού αποθέματος στον πληθυσμό και άρα μεγαλύτερη δυνατότητα ύπαρξης αρμοστού απογόνου.
Δεν είναι τυχαίο που οι νέες γενεές είναι ολοένα και ψηλότερες, εξυπνότερες, ομορφότερες, προσαρμόζονται πιο εύκολα στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον και τους γρήγορους ρυθμούς προόδου.
Δείτε επίσης: Πιο έξυπνα τα παιδιά από γενιά σε γενιά
Η εξήγηση είναι απλή. Η δύναμη της εξέλιξης σε συνδυασμό με την ποικιλότητα των γαμετών των γονέων και τις μεταλλάξεις στα γαμετικά κύτταρα, προάγουν τη δημιουργία των «σωστών» απογόνων. Παράλληλα η συντροφικότητα που δημιουργείται, προάγει την επένδυση πόρων από τους γονείς, υλικών και νοητικών, με συνέπεια την μέγιστη δυνατή έκφραση των προτερημάτων του γενοτύπου.
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η φύση έχει την τάση να προωθεί το πιο συμφέρον εξελικτικό μοτίβο και την δύναμη να δημιουργεί τους απογόνους με τα καλύτερα χαρακτηριστικά για κάθε περίπτωση.
--
Πηγές:
εικόνα: Adam and Eve. Peter Paul Rubens (fineartamerica.com)
Tucker PK, Lundrigan BL. "Rapid Evolution Of The Sex-determining Locus In Old-world Mice And Rats." Nature 364(6439): 715-717.
Christopher S. Raymond, Caroline E. Shamu, Michael M. Shen, Kelly J. Seifert, Betsy Hirsch, Jonathan Hodgkin, David Zarkower. Evidence for evolutionary conservation of sex-determining genes. Nature 391, 691-695 (12 February 1998) | doi:10.1038/35618; Received 17 July 1997; Accepted 27 October 1997
