Γιατί φιλιόμαστε; Εύκολο. Επειδή μας αρέσει... Αλλά γιατί;

The Man from U.N.C.L.E.

Κυρίως, είναι ένα εξελικτικό εργαλείο επιλογής συντρόφου για τη δημιουργία ισχυρών απογόνων.

Κατά τη διάρκεια ενός παθιασμένου φιλιού δέκα δευτερολέπτων μοιραζόμαστε περίπου 80 εκ. βακτήρια. Παρόλα αυτά είναι πιο πιθανό να αρρωστήσουμε από μια χειραψία από ο,τι μέσω ενός φιλιού. Αυτό συμβαίνει γιατί μαζί με όλα αυτά τα μικρόβια, μοιραζόμαστε και πολλά οφέλη με τον ή την σύντροφό μας.

Όμως, τα φιλιά δεν είναι μόνο μια ανταλλαγή βακτηρίων. Η πρώτη μας εμπειρία, με την αγάπη και την ασφάλεια, γίνεται με την πίεση των χειλιών και τη διέγερση συμπεριφορών που μιμούνται τα φιλιά κατά το θηλασμό ή με το μπιμπερό. Αυτά τα πρώιμα γεγονότα δημιουργούν σημαντικά νευρικά μονοπάτια στον εγκέφαλο ενός μωρού, συνδέοντας τα φιλιά με θετικά συναισθήματα.

Τα χείλη είναι η πιο εκτεθειμένη ερωτογενής ζώνη του σώματος μας.

Σε αντίθεση με άλλα ζώα, τα ανθρώπινα χείλη στρέφονται προς τα έξω. Είναι γεμάτα με ευαίσθητες νευρικές απολήξεις, ώστε ακόμη και το παραμικρό βούρτσισμα στέλνει έναν καταρράκτη ευχάριστων πληροφοριών στον εγκέφαλό μας.

Κατά τη διάρκεια ενός φιλιού, ενεργοποιείται ένα πολύ μεγάλο μέρος του εγκεφάλου που σχετίζεται με τις αισθητηριακές πληροφορίες, προκειμένου να επεξεργαστεί και να κατανοήσει τη πληροφορία που δέχεται. Το φιλί πυροδοτεί ένα πλήθος νευροδιαβιβαστών και ορμονών στον οργανισμό μας που επηρεάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε.

Ο κώδικας του φιλιού

Αν υπάρχει "χημεία" μεταξύ δύο ανθρώπων, ένα φιλί μπορεί να θέσει τις βάσεις για ένα νέο ειδύλλιο. Ένα παθιασμένο φιλί φέρνει δύο άτομα πολύ κοντά, μύτη με μύτη. Μαθαίνουμε τον άλλον μέσω της όσφρησης, της γεύσης και της αφής. Συλλέγουμε πληροφορίες για το άλλο πρόσωπο και τις στέλνουμε στον εγκέφαλο να τις επεξεργαστεί. Η αναπνοή και το σάλιο των ανθρώπων μεταφέρουν χημικά σήματα ως προς το αν είναι υγιείς ή άρρωστοι, και στην περίπτωση των γυναικών αν έχουν ωορρηξία, δηλαδή όλα τα σημαντικά μηνύματα για την αναπαραγωγή.

Οι γυναίκες έλκονται από τη μυρωδιά των ανδρών που έχουν διαφορετικό ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι όταν ένα ζευγάρι φέρει αρκετά διαφορετικούς γενετικούς κώδικες για την καταπολέμηση μιας νόσου, τα παιδιά τους, είναι πιθανό να ωφεληθούν κληρονομώντας ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί να μη σκεφτόμαστε τη μητρότητα ή τη πατρότητα, όταν ανταλλάσσουμε ένα φιλί στο στόμα, αλλά το φιλί παρέχει ενδείξεις που θα μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε αν αυτή η σχέση θα έχει μέλλον.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα, καθώς προτιμούν άντρες με ανοσοποιητικό σύστημα ίδιο με το δικό τους. Αυτό σημαίνει ότι όταν παίρνουμε αντισυλληπτικά, μπορεί να κοροϊδεύουμε το σώμα μας με περισσότερους τρόπους από ο,τι πιστεύαμε.

Δισεκατομμύρια μικρές νευρικές ώσεις στέλνουν πληροφορίες σε όλο το σώμα, παράγοντας χημικά σήματα που αλλάζουν τον τρόπο που αισθανόμαστε.

Ένα παθιασμένο φιλί μπορεί να εκτοξεύσει το νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη, η οποία συνδέεται με τα συναισθήματα του πόθου και της επιθυμίας.

Η ωκυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης», ενισχύει την αίσθηση της εγγύτητας και της προσκόλλησης.

Η αδρεναλίνη αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και μπορεί να μας προκαλέσει εφίδρωση, προετοιμάζοντας το σώμα μας, για αυτό που θα συμβεί αργότερα.

Η κορτιζόλη, γνωστή και ως ορμόνη του στρες, πέφτει και μειώνεται το άγχος.

Τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται, αυξάνονται οι παλμοί, η αναπνοή βαθαίνει, τα μάγουλα κοκκινίζουν.

Η επιστήμη μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να μελετά το φιλί, παρά την προφανή εξελικτική και προσωπική σημασία του. Υπάρχουν πολλά ακόμα να μάθουμε...γι’αυτό συνεχίστε την έρευνα!

 

--

Πηγές:

  1. Wedekind, C., Seebeck, T., Bettens, F., & Paepke, A. J. (1995). MHC-dependent mate preferences in humans. Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences, 260(1359), 245-249.
  2. University at Albany. (2007, August 31). A Kiss Is Still A Kiss -- Or Is It?. ScienceDaily. Retrieved October 26, 2016 from sciencedaily.com
  3. Jaseja, H. (2012). The Neurophysiological Basis of Origin and Evolution of Romantic Kiss in Humans.
  4. Kort, R., Caspers, M., van de Graaf, A., van Egmond, W., Keijser, B., & Roeselers, G. (2014). Shaping the oral microbiota through intimate kissing. Microbiome, 2(1), 1.
  5. White‐Traut, R., Watanabe, K., Pournajafi‐Nazarloo, H., Schwertz, D., Bell, A., & Carter, C. S. (2009). Detection of salivary oxytocin levels in lactating women. Developmental psychobiology, 51(4), 367-373.