Ο David Goeddel και ο Dennis Kleid στη Genentech και ο Roberto Crea, ο Keiichi Itakura και ο Arthur Riggs στο City of Hope Medical Research Center καταφέρνουν να εκφράσουν το γονίδιο της ανθρώπινης ινσουλίνης σε βακτήρια με την τεχνολογία του ανασυνδυασμένου DNA.

Ο Frederick Banting και ο Charles Best ανακαλύπτουν την ινσουλίνη και χορηγούν σε διαβητικούς δείγματα απομονωμένα από σκύλους. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά και μαζί με την εταιρία Eli Lilly & Co. βελτιώνουν τις τεχνικές καθαρισμού και την εισάγουν στην αγορά σαν φάρμακο. Με την ανακάλυψή της ο διαβήτης από θανατηφόρα ασθένεια μετατρέπεται σε χρόνια και αντιμετωπίσιμη.

Το πείραμα των Oswald Avery, Colin MacLeod και Maclyn McCarty αποδεικνύει ότι το απλό μόριο του DNA μεταφέρει τη γενετική πληροφορία και όχι οι πρωτεΐνες που πιστεύεται μέχρι τότε. Παρατηρεί το γενετικό μετασχηματισμό βακτηρίων και με τη μέθοδο του αποκλεισμού σε μία σειρά χημικών αναλύσεων, απομονώνει τον ενεργό παράγοντα που είναι DNA.

Ο George Beadle και ο Edward Tatum μελετώντας τον μύκητα Neurospora, δείχνουν ότι μεταλλάξεις σε γονίδια προκαλούν συγκεκριμένα λάθη σε μεταβολικά μονοπάτια. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι τα γονίδια κωδικοποιούν συγκεκριμένες πρωτεΐνες, και διατυπώνουν τη θέση ότι ένα γονίδιο αντιστοιχεί σε ένα ένζυμο (one gene, one enzyme). Το 1958 στους ερευνητές απονεμήθηκαν τα βραβεία Nobel.

Ο Albert Coons και ο Louis Fieser αναπτύσσουν μία μέθοδο προσθήκης φθορίζουσων ετικετών σε αντισώματα, χωρίς να εμποδίζουν τη λειτουργικότητα των αντισωμάτων, και διευκολύνουν έτσι τον εντοπισμό και την αναγνώριση των αντιγόνων. Στο πείραμά τους σημαίνουν αντισώματα για τον πνευμονιόκοκκο με το φθορίζον ανθρακένιο.

Ο Andrei Nikolaevitch Belozersky γίνεται ο πρώτος επιστήμονας που απομονώνει καθαρό DNA, για να δείξει ότι τα νουκλεϊκά οξέα βρίσκονται παντού και στα φυτά και στα ζώα.

Ο Svante Arrhenius εισάγει τον όρο ανοσοχημεία και με τον ομώνυμο τίτλο στο βιβλίο του μελετά τις εφαρμογές της χημείας στην έρευνα των τοξινών και των αντιτοξινών.

Ο Jokichi Takamine απομονώνει την ορμόνη επινεφρίνη (αδρεναλίνη). Αργότερα θα βγει στο εμπόριο από τη φαρμακευτική εταιρία Parke-Davis και θα γίνει πολύ δημοφιλές φάρμακο, ιδίως κατά τη διάρκεια χειρουργείων.