Μάθετε τα πάντα σε 4 βήματα με την τεχνική Feynman

Η Τεχνική Feynman είναι ένα γνωστικό μοντέλο που επινοήθηκε από τον Νομπελίστα φυσικό Richard Feynman.

Ο Feynman ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής για την ικανότητά του να εξηγεί δύσκολα θέματα, όπως η κβαντική φυσική, στον οποιονδήποτε άνθρωπο.

Η Τεχνική Feynman παρουσιάζεται στη βιογραφία του James Gleick, " Genius: The Life and Science of Richard Feynman". Στο βιβλίο, ο Gleick εξηγεί τη μέθοδο αναφερόμενος στο πώς ο Feynman πέρασε τις εξετάσεις του στο Πανεπιστήμιο του Princeton.

Τα 4 βήματα για να κατανοήσετε τα πάντα: 

#1. Διαλέξτε το θέμα που θέλετε να κατανοήσετε και αρχίστε να το μελετάτε. Γράψτε ό,τι ξέρετε σε μια σελίδα τετραδίου, και κάθε φορά που βρίσκεται καινούριες πληροφορίες για το θέμα αυτό, συμπληρώστε τες στο τετράδιο.

#2. Προσποιηθείτε ότι διδάσκετε το θέμα σας σε μία τάξη. Βεβαιωθείτε ότι είστε σε θέση να εξηγήσετε το θέμα με απλούς όρους.

#3. Αν κολλήσετε επιστρέψτε πίσω στα βιβλία. Επανεξετάστε τις προβληματικές περιοχές, μέχρι να μπορείτε να εξηγείτε πλήρως το θέμα.

#4. Απλοποιήστε και χρησιμοποιήστε αναλογίες. Επαναλάβετε τη διαδικασία με πιο απλουστευμένη γλώσσα και συνδέστε τα γεγονότα με αναλογίες που θα βοηθήσουν στην ενίσχυση της κατανόησης.

Ποιος ήταν ο Richard Feynman

Ο Αμερικανός φυσικός Richard Feynman, που είναι γνωστός για το έργο του στον τομέα της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, αλλά και ότι του άρεσε να παίζει bongos σε strip club, είχε επίσης την ικανότητα να εξηγεί τα πιο δυσνόητα θέματα με απλά λόγια. Απλά, κομψά σχεδόν συγκινητικά.

Ήταν επίσης και κορυφαίος επιστήμονας. Κέρδισε το Nobel το 1965, αλλά θεωρείται και ένας από τους κορυφαίους φυσικούς όλων των εποχών. Εφηύρε τα διαγράμματα Feynman, τα οποία άλλαξαν τη φυσική για πάντα. Είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της κβαντικής πληροφορικής, της νανοτεχνολογίας και της φυσικής των σωματιδίων.

Ήταν περίεργος χαρακτήρας

Του άρεσαν οι γυναίκες, τα μαθηματικά και να παίζει bongos σε strip club. Δεν τον ενδιέφερε καθόλου τι πίστευαν οι άλλοι για αυτόν. Αλλά, ίσως το πιο σημαντικό, ήταν ότι ο Richard Feynman πίστευε ότι η κατανόηση του κόσμου είναι σημαντική για τον κάθε άνθρωπο, όχι μόνο για τον επιστήμονα. Γι’αυτό, σήμερα θεωρείται όχι μόνο ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της ιστορίας, αλλά και ένας από τους καλύτερους Δασκάλους της επιστήμης.

Ήταν επίμονος και περίεργος για τα πάντα. Δεν τον ένοιαζε αν έκανε λάθος. Απλά ήθελε να βρει τη λύση στο πρόβλημα.

Πολύ νωρίς ο Feynman βρέθηκε να δουλεύει μαζί με τους καλύτερους επιστήμονες όπως τον Einstein και τον Wolfgang Pauli.

Ακόμα και ως νεαρός φυσικός, όμως, ο Feynman δεν νοιαζόταν με ποιον τα έβαζε. Αν δεν συμφωνούσε με τον Neils Bohr, θα του το έλεγε. Ο Bohr ήταν ο διασημότερος ατομικός φυσικός εκείνης της εποχής. «Ο Bohr ήταν ένας μεγάλος θεός», αναφέρει ο Feynman. Κατά την παραμονή του στο Los Alamos, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης, ενώ όλοι οι σπουδαίοι επιστήμονες παρακολουθούσαν τον Bohr με δέος, ο Feynman τον βομβάρδιζε με ερωτήσεις. Πριν από την επόμενη συνάντηση, ο Bohr κάλεσε τον Feynman να μιλήσουν μόνο οι δυο τους. Ο γιος του Bohr (και βοηθός) αργότερα εξήγησε γιατί. «Είναι ο μόνος που δεν με φοβάται και θα πει πότε έχω μια τρελή ιδέα», είπε ο Niels στο γιο του. «Την επόμενη φορά που θέλουμε να συζητήσουμε τις ιδέες, δεν θα το κάνουμε με αυτούς που μου λένε σε όλα ναι, ναι, Δρ Bohr. Κάλεσε αυτόν τον τύπο και θα μιλήσουμε πρώτα μαζί του».

Δεν ήταν μόνο η περιέργεια που έκανε τον Feynman θρύλο

Όταν βαριόταν πήγαινε στο Los Alamos, το υπερ-ασφαλές, μυστικό εργαστήριο στο Νέο Μεξικό, εκεί που αναπτύχθηκε και το σχέδιο Μανχάταν, και δημιουργούσε προβλήματα. Αλλαζε τις κλειδαριές στα συρτάρια, τρύπωνε αργά το βράδυ στο εργαστήριο κάνοντας φάρσες, άφηνε σημειώματα στους άλλους επιστήμονες για να τους κάνει να πιστέψουν ότι η ερευνά τους είχε κλαπεί από κατασκόπους. Ξέρετε, αστεία πράγματα, για τα οποία συνελήφθη και κάποιες φορές.

Η κάρτα εισόδου του Feynman στο Los Alamos

Νόμπελ Φυσικής

Το 1985 ο Feynman σε συνεργασία με τον Ralph Leighton δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του, η οποία είχε το τίτλο:  «Σίγουρα θα αστειεύεστε, κύριε Feynman! Περιπέτειες ενός περίεργου χαρακτήρα» και έγινε αμέσως best-seller.

Αυτή του η περιέργεια για τη φύση, για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος, τον οδήγησε στο βραβείο Νόμπελ. Ενώ έτρωγε στην καφετέρια του Cornell, κάποιος πέταξε ένα πιάτο, σαν Frisbee. Τότε, ο Feynman παρατήρησε ότι το έμβλημα του πανεπιστημίου που ήταν τυπωμένο στο πιάτο περιστρεφόταν ταχύτερα από ότι το πιάτο ταλαντευόταν. Αποφάσισε να βρει την εξήγηση. Κάνοντας υπολογισμούς, που αποδείχτηκαν εκπληκτικά πολύπλοκοι, έδειξε ότι η ταχύτητα περιστροφής του εμβλήματος πρέπει να είναι ακριβώς διπλάσια από την ταχύτητα της ταλάντευσης. Τότε αντιλήφθηκε μια αναλογία σε ένα πρόβλημα που είχε διερευνήσει σχετικά με την κίνηση των ηλεκτρονίων. Αυτή η ταλάντωση του πιάτου αποδείχτηκε τελικά ότι του έδωσε όλα τα στοιχεία που χρειαζόταν για να αναπτύξει μια νέα εκδοχή της θεωρίας της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής.

Ο Feynman δεν ήταν τέλειος. Μια φορά έκανε την ανοησία να διαβάσει μερικά άρθρα από ειδικούς που αποδείχθηκαν λάθος, καθυστερώντας το έργο του για την κατανόηση της μορφής ραδιενέργειας που είναι γνωστή ως διάσπαση βήτα. Ορκίστηκε να μην κάνει το λάθος να ακούσει τους "ειδικούς" ξανά.