Στον εγκέφαλο των zebra finch, των μικρόσωμων αυτών πουλιών, υπάρχουν νευρώνες που μαθαίνουν να αναγνωρίζουν μοτίβα τραγουδιών από το ίδιο είδος.
Όπως εμείς μαθαίνουμε να μιλάμε, έτσι και τα πουλιά μαθαίνουν να τραγουδάνε. Μιμούνται τη φωνή των ενήλικων πουλιών του είδους τους ακόμα και αν μεγαλώνουν σε θορυβώδες περιβάλλον και μαζί με άλλα είδη πουλιών.
Πώς αναγνωρίζουν το τιτίβισμα του είδους τους
Έχουν ένα μηχανισμό που αναγνωρίζει τα κενά σιωπής ανάμεσα στις συλλαβές του τιτιβίσματος.
Κάποιοι από τους νευρώνες είναι πιο ευαίσθητοι στην αναγνώριση των παύσεων και τη διάρκεια που έχουν. Είναι κάτι σαν το σκάνερ των κωδικών barcode.
Αν και κάθε αρσενικό ζεμπράκι αναπτύσσει το δικό του μοναδικό τραγούδι, διατηρεί κάποια χαρακτηριστικά του είδους του.
Αυτός ο μηχανισμός θα μπορούσε να συμβάλει στην τεχνολογία αναγνώρισης φωνής και στη βελτίωση της χωρητικότητας των επικοινωνιακών καναλιών που χρησιμοποιούνται στις τηλεπικοινωνίες.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η πληροφορία κρύβεται ακόμη και στο κενό.
--
Πηγές:
Araki, M., Bandi, M. M., & Yazaki-Sugiyama, Y. (2016). Mind the gap: Neural coding of species identity in birdsong prosody. Science, 354(6317), 1282-1287.
