Το 2017, η NASA κατέστρεψε το διαστημόπλοιο Cassini, με το Cassini να πέφτει στην ατμόσφαιρα του Κρόνου ακολουθώντας μια προσεκτικά σχεδιασμένη πορεία που δε θα διατάρασσε κανέναν από τους δορυφόρους του πλανήτη. Αυτή η διαδρομή επέτρεψε στο διαστημόπλοιο να δει τους εσωτερικούς δορυφόρους, με το σπεκτόμετρο (Visible & Infrared Mapping Spectrometer, VIMS) με το οποίο ήταν εξοπλισμένο.
Οι δορυφόροι αυτοί, που ονομάστηκαν Πάνας, Δάφνις, Άτλας, Πανδώρα και Επιμηθέας καλύπτονται με υλικά από τους δακτυλίους και παγωμένα σωματίδια από τον άλλο γειτονικό τους δορυφόρο τον Εγκέλαδο. Ο Πάνας και ο Δάφνις είναι περισσότερο επηρεασμένοι από το περιβάλλον των δακτυλίων. Το Cassini είδε ότι αυτοί καλύπτονται περισσότερο με την κοκκινωπή ύλη των δακτυλίων, η σύσταση της οποίας είναι κυρίως σίδηρος και οργανικές ενώσεις.
Η επιφάνεια των δορυφόρων είναι πολύ πορώδης, κάνοντας τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν σταδιακά.
Γιατί αυτοί οι δορυφόροι πήραν αυτό το ιδιαίτερο σχήμα του ραβιολιού;
Οι ερευνητές δεν έχουν κατανοήσει πλήρως πώς συνέβη. Υποθέτουν ότι κάποια μεγάλα κομμάτια πάγου και σκόνης με το σύνηθες στρογγυλωπό σχήμα συγκρούστηκαν μεταξύ τους, ενώθηκαν και το σώμα που προέκυψε πήρε αυτό το ιδιαίτερο σχήμα. Για να εξάγουν πιο ασφαλή συμπεράσματα θα μοντελοποιήσουν τους δορυφόρους, αξιοποιώντας όλα τα δεδομένα που συνέλεξε το Cassini για την επιφάνεια τους και τα στοιχεία που αλληλεπιδρούν με αυτούς, δηλαδή τη σκόνη, το πλάσμα και τα μαγνητικά πεδία.
