Η μεγαλύτερη φάλαινα, η μπλε, φτάνει σε μήκος τα 33 μέτρα. Η καρδιά της έχει το μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου. Είναι πραγματικά τεράστια! Αλλά δεν είναι μόνο οι φάλαινες μεγάλα ζώα. Τα θηλαστικά που ζουν στον ωκεανό, οι φώκιες, τα θαλάσσια λιοντάρια και τα θαλάσσιοι ίπποι, έχουν την τάση να είναι μια μεγάλη μάζα μυών και λίπους.

Η Saiga είναι ένα από τα πιο απειλούμενα είδη υπό εξαφάνιση. Ο πληθυσμός της μάλιστα μειώθηκε δραματικά το 2015 όταν 200.000 αντιλόπες στο κεντρικό Καζακστάν πέθαναν σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων. Μέχρι και σήμερα η αιτία για αυτό το φαινόμενο δεν ήταν γνωστή. Όμως μία πρόσφατη μελέτη έδωσε μία πιθανή εξήγηση.

Είναι θαλάσσια σκουλήκια και μάλιστα κάπως ιδιαίτερα αφού έχουν βράγχια που βλέπουν.

Το ανακάλυψε ο ερπετολόγος Andrew Snyder στο τροπικό δάσος της Γουιάνας ένα βράδυ καθώς ξεμύτιζε από έναν σάπιο κορμό δέντρου.

Εδώ και μερικά χρόνια, στο Εθνικό Πάρκο της Ουγκάντα οι πίθηκοι εμφανίζουν περίεργες δυσμορφίες.

Τα μυρμήγκια της φωτιάς (Solenopsis invicta ή fire ants) είναι τρομακτικά από πολλές απόψεις και φυσικά δεν πνίγονται.

Μια από τις πιο όμορφες εικόνες που μπορεί να συναντήσει κάποιος το καλοκαίρι είναι ένα χωράφι γεμάτο με φωτεινές πυγολαμπίδες.

Πολλά ερπετά και ψάρια δεν έχουν φυλετικά χρωμοσώματα, όπως τα περισσότερα θηλαστικά. Οι Αυστραλέζικοι γενειοφόροι δράκοι (Bearded Dragon) είναι μια ασυνήθιστη περίπτωση.

Έτσι φαίνεται το δέρμα του καρχαρία στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και χάρη σε αυτή του τη δομή δεν μπορούν τα βακτήρια να αναπτυχθούν πάνω του.

Για εμάς και για τα περισσότερα ζώα του ζωικού βασιλείου, ο ύπνος είναι απαραίτητος για να λειτουργήσουμε σωστά. Ισχύει όμως το ίδιο και για τα έντομα;

Μπορεί να θεωρούμε τις κότες βρώμικες που κυλιούνται στο χώμα αλλά έτσι φροντίζουν την υγιεινή τους.

Πιθανώς να νομίζετε ότι η γλώσσα του βατράχου έχει γάντζους. Αλλά δεν είναι αυτό!

Ο μηχανισμός που έχουν τα πουλιά για να αναγνωρίζουν τα άλλα πουλιά του ίδιου είδους.

To 1994 o ερπετολόγος Dave Hardy διατύπωσε την υπόθεση ότι ο Βόας προκαλεί ασφυξία στη λεία του. Μια νέα έρευνα έδειξε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Το ζωικό βασίλειο είναι γεμάτο με σούπερ ήρωες! Και εμείς θέλουμε να το μιμηθούμε.

Και όμως αυτά τα δύο σαρκοφάγα ζώα έχουν πολλά κοινά γονίδια για τη γεύση, με τα φυτοφάγα ζώα. Ίσως γι' αυτό οι γάτες είναι τόσο εκλεκτικές στο φαγητό.

Τα βραδύπορα (Tardigrades) είναι υδρόβια, μικροσκοπικά ζώα, και όπως μαρτυρά το όνομά τους περπατούν αργά, αλλά αυτό είναι στο μόνο που υστερούν.

Μπορούν να διακρίνουν έναν ηγέτη, να κάνουν τον ταχυδρόμο και τώρα τα περιστέρια μπορούν να διαβάσουν τα μηνύματα που μεταφέρουν.

Δεν έχουν μόνο δυνατή όσφρηση αλλά και σύστημα πλοήγησης.

Είναι τόσο όμορφο και ιδιαίτερο, σχεδόν σαν ψεύτικο πλάσμα βγαλμένο από την ταινία Avatar...

Το σκαθάρι αυτό ανήκει στην οικογένεια Carabidae και έχει ένα ξεχωριστό όπλο στην κοιλιά του. Μία χημική βόμβα.

Τα περισσότερα ζώα αλλά και τα φυτά προσομοιάζουν στο κυλινδρικό σχήμα. Με βάση αυτό οι κλειδώσεις όπως στα άκρα των ζώων όσο και στα κλαδιά των δέντρων είναι ομαλοποιημένες και καμπυλωτές. Ο ιππόκαμπος εξαιρείται από αυτόν τον κανόνα. Αυτό το παράδοξο μας δείχνει ότι μάλλον η φύση προσπάθησε να λύσει ένα διαφορετικό πρόβλημα μηχανικής.

Ο μύθος λέει ότι τον 5ο αιώνα μ.Χ. ο Άγιος Πατρίκιος τα εξόντωσε εξωθώντας τα στη θάλασσα. Στην πραγματικότητα όμως στην Ιρλανδία δεν υπήρχαν ποτέ φίδια. Τι ξεχωριστό έχει λοιπόν;

Η θεοβρωμίνη είναι η ουσία που κάνει τη σοκολάτα τοξική στους σκύλους. Αλλά γιατί δεν έχει την ίδια επίδραση σε εμάς;

Ερευνητές με τη βοήθεια ειδικών στην αναγνώριση οσμών απομόνωσαν αυτή την ένωση που κάνει το αίμα τόσο ελκυστικό στα σαρκοφάγα ζώα.

Οι μυστηριώδεις αυτοί σκώληκες ανακαλύφθηκαν σε ένα τροπικό δάσος στο Περού πριν μερικά χρόνια από τον φωτογράφο Jeff Cremer και κέντρισαν το ενδιαφέρον τον εντομολόγων.

Μοιάζει με πέτρα, αλλά δεν είναι ... Αποκαλείται και ζωντανός βράχος (living rock).

Όλοι μας θαυμάζουμε και εντυπωσιαζόμαστε από το ξεχωριστό και το σπάνιο. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται για τις λευκές τίγρεις λόγω της μοναδικότητάς τους. Παρόλα αυτά δεν είναι οι μόνες που είναι σπάνιες. Δεν πρόκειται για ξεχωριστό είδος τίγρης αλλά για μια χρωματική παραλλαγή που οφείλεται σε διαφορετικό αλληλόμορφο γονίδιο.

Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει τα θαλασσοπούλια που στέκονται στην επιφάνεια του νερού ή βουτούν μέσα σε αυτό προκειμένου να πιάσουν την τροφή τους και ωστόσο ανά πάσα στιγμή μπορούν να πετάξουν αφού το πτέρωμά τους παραμένει στεγνό.

Σε αντίθεση με ότι ίσως πιστεύεται, τα φίδια δε διαθέτουν αυτιά ή ακουστικά ανοίγματα, μάλιστα το χαρακτηριστικό αυτό μας βοηθά να τα διαχωρίζουμε και από τις άποδες σαύρες.

Μιμητισμός είναι η ικανότητα των ζώων να υιοθετούν χαρακτηριστικά ή συμπεριφορές άλλων ζώων (όπως μορφή, χρώμα κ.α.). Στόχος του μιμητισμού είναι η προστασία του οργανισμού μιμητή από τους φυσικούς εχθρούς του.

Οι οργανισμοί που πέφτουν θύματα θηρευτών έχουν αναπτύξει ορισμένες στρατηγικές αποφυγής του θηρευτή προκειμένου να επιβιώσουν!

Πολλές φορές η επιβίωση ενός είδους σχετίζεται άμεσα με τη δημιουργία απογόνων. Και είναι λογικό αφού οι απόγονοι αποτελούν τους συνεχιστές του είδους.

Ένα από τα πιο περίεργα ζώα του πλανήτη μας είναι το λεγόμενο "Κινούμενο Κλαράκι". Το ζώο αυτό ανήκει στα έντομα και ανήκει στην τάξη Phasmida.

Ο λόγος για το τουατάρα (sphenodon punctatus), ένα ερπετό που συναντάται μόνο στη Νέα Ζηλανδία και είναι αυτό το οποίο θεωρείται ο εκπρόσωπος της τάξης Rhynchocephalia, τάξη ερπετών που ανήκουν στα λεπιδοσαύρια. Θεωρείται ζωντανό απολίθωμα αφού παραμένει μορφολογικά αναλλοίωτο για περισσότερα από 140 εκατομμύρια χρόνια.